Tja waar zal ik beginnen!Als (klein) meisje wel eens pony gereden,recreatief maar door school en werk er eigenlijk niets meer mee gedaan. Maar na jaren begon het toch wel in het hoofd spelen (een eigen paard!) dus rond kijken en dan toch besluiten "nee" en het maar weer voor me uit schuiven.

Tot mijn oog viel op een 7jarig trekpaard genaamd" Huub" dit bleef toch maar in het hoofd hangen, dus een afspraak gemaakt en wezen kijken. Nou dat was super en het klikte waardoor ik de stap heb gezet om hem te kopen. Eenmaal bij ons aangekomen en op de wei gezet waardoor hij meteen "dikke" maatjes werd met onze shetlander, dat ging goed. Toen kwam het, Huub naar en van de wei halen (geldt ook voor de shetlander). Dus een voor een waardoor ik ze even moest scheiden van elkaar, dat werd een hoop gehinnik en daar kwam ook behoorlijk wat kracht bij.

Mijn adrenaline schoot flink omhoog en werd er wat paniekerig van waardoor ik een stap terug deed en het aan mijn vriend overliet m.a.w hij deed Huub en ik het shetlandertje, ik kreeg toch angst voor Huub, waarna ik zoiets had van dit komt niet goed zo. Ik heb hulp nodig want mijn onervarenheid speelt een grote rol en er komt ook angst bij. Ik op internet opzoek naar een vriendelijke manier om de "klik" weer te krijgen met Huub en kwam bij Patricia terecht, haar gebeld en het verhaal uitgelegd.

Door Grondwerk met Patricia kwam ik beetje bij beetje weer wat bij, ik had tenslotte ook helemaal geen ervaring met Grondwerk e.d. Huub pikte dit goed op (het lag ook niet aan hem)en ik moest er hard aan werken om mijn spanning naar beneden te krijgen en ik moet toegeven dat dat al aardig is gelukt. Uiteindelijk door meerdere oorzaken een terugval gehad waardoor ik met spanning met Huub doorging en dat begon te botsen. Ik(met hulp van Patricia) een stappie terug en begonnen met Loswerken er ging weer een wereld voor me open en gelukkig kon ik mezelf weer bij elkaar rapen en met Patricia het grondwerk voortzetten.

Ik ben super blij dat ik de stap heb gezet om hulp te vragen van Patricia en dat ze mij op een vriendelijke en rustige manier leert,
om te gaan met "mijn trekpaard".

Groetjes Andrea