Ik kwam via een tip van iemand bij Patricia,
De situatie met mijn paard had ik zó uit de hand laten lopen, dat mijn persoonlijke veiligheid in het geding kwam, (Vancy kon letterlijk en figuurlijk "ontploffen") en ik realiseerde mij dat als dit het houden van een eigen paard was, ik het eigenlijk helemaal niet leuk vond.
Ze kon niet even op stal staan zonder die af te breken, we konden niet alleen in de binnenbak werken zonder dat ik de stuipen kreeg, en maar te zwijgen over het naar buiten gaan om een stukje te wandelen... Onder het zadel heb ik alle hoeken van de bak gezien, en de kuilen een halve meter diep..

De eerste keer dat Patricia Vancy meenam de bak in, hing mijn kin werkelijk ergens halverwege m'n knieën. Vancy was braaf, en luisterde best. Maar dat hield niet lang aan.. In de paar volgende lessen haalde ze echt álles uit de kast, en Patricia gaf er weinig om en stond gewoon zen te zijn aan de andere kant van het touwtje.. Uiteindelijk had Vancy besloten dat ze NEE!! ook zonder uitroeptekens kon zeggen en gaande weg veranderde ook de gewone nee in een "okay, zeg het maar dan", Patricia had haar vertrouwen gekregen!

Toen gingen we eigenlijk in een voor mijn idee stroomversnelling, van werken in de bak naar werken in andere weilanden,
het terrein verkennen en zelfs naar buiten..! Allemaal dingen die ik alleen maar kon dromen, omdat ze voorheen compleet van t padje afging en ontplofte. Dus echt een overwinning! (Ik stond erbij en keek ernaar, ik was niet van plan het touwtje vast te houden :-|)

Natuurlijk lag het niet alleen aan vancy, Ikzelf speelde ook een grote rol in het spektakel.. We versterkten elkaar in de meest negatieve zin, als zij uit d'r stekker ging vloog mijn hartslag omhoog en werd ik zenuwachtig, wat Vancy natuurlijk zonder enige moeite oppikte dus er nog een schepje bovenop deed. Pas de laatste 2? Lessen kreeg ik de touwtjes in handen, reuze spannend, maar wat was ik trots!

Patricia, je hebt je handen vol gehad aan Vancy, maar je bleef altijd rustig, je hebt engelengeduld en je heb alles voor elkaar gekregen door het alleen maar te vragen. Vancy is een lieverd, en nu ook werkbaar.. Nerveus kan ze best nog zijn maar tot nog toe is ze niet uit haar stekker gegaan! We werken in de bak, lopen een rondje om de schuur en in een ander weiland.. Wauw!

Zodra het weer kan, gaan we zeker weer verder met de trainingen.
Bedankt voor alles! Je bent een topper!

Ik zou je iedereen aanraden